بررسی تأثیر دوزبانگی و جنسیت بر هوش زبانی و هوش ریاضی- منطقی با مقایسة دانش آموزان دوزبانه و یک زبانه

پژوهش حاضر در ابتدا شرح مختصری را پیرامون نظریه پردازی دو طرز نگرش در مورد ماهیت هوش، ارائه می­نماید. سپس با نگاهی تاریخی و مستند به رابطه­ی دوزبانگی و رشد شناختی، مبانی نظری تحقیق را شرح می­دهد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر دوزبانگی و جنسیت بر هوش زبانی و هوش ریاضی-منطقی با مقایسه­ی دانش­آموزان دوزبانه­ و یکزبانه است. از میان 67031 نفر دانش­آموز مشغول به تحصیل مقطع پیش­دانشگاهی در سال تحصیلی 92-91 در دو استان، در مجموع 205 نفر در خوزستان و 243 نفر در فارس گزینش شده و در این تحقیق شرکت کردند. به منظور آزمودن این دو مؤلفه­ی هوشی از پرسشنامه­ی هوش چندگانه (آرم­استرانگ، 1992) استفاده شده است. پس از واکاوی آماری داده­ها، نتایج پژوهش نشان داد که دانش­آموزان دوزبانه در بخش­های هوش زبانی و هوش ریاضی-منطقی، در مقایسه با دانش­آموزان یک­زبانه برتری دارند. علاوه بر این، با در نظر گرفتن متغیر جنس، تفاوت معناداری بین نمرات خودارزیابی در هوش منطقی-ریاضی به نفع پسران وجود دارد. درحالی­که دختران در هوش زبانی بطور معناداری از پسران برتری دارند. نتایج چنین مطالعاتی که حاکی از تفاوت دانش­آموزان در مؤلفه های هوشی است می­تواند به تدوین­گران کتاب­های درسی و معلمان آگاهی دهد تا بستر لازم را برای پایه­ریزی فعالیت­های متنوع آموزشی مبتنی بر سبک­های یادگیری و قابلیت­های هوشی فراگیران فراهم کنند.